توکل

پیامبر مکرم اسلام صلی الله علیه و آله از جبرائیل امین علیه السلام پرسید: توکل به خداوند عزّ و جلّ چیست؟

او در جواب گفتند:

الْعِلْمُ بِانَّ الْمَخْلُوقَ لایضُرُّ وَ لا ینْفَعُ وَ لا یعْطی وَ لا یمْنَعُ، وَ اسْتِعْمالِ الْیأس مِنَ الْخَلْقِ، فَاذا کانَ الْعَبْدُ کذلِک لَمْ یعْمَلْ لِاحَدٍ سِوَی اللَّهِ وَ لَمْ یرْجِ و لم یخَفْ سِوَی اللَّهِ وَ لَمْ یطْمَعْ فی احَدٍ سِوَی اللَّهِ، فَهذا هُوَ التَّوَکلُ.

دانستن اینکه، مخلوق ضرر ونفعی ندارد، نه می بخشد و نه توان منع از آن را داراست. و نیز از آنچه که نزد مردم است مأیوس باشد. اگر چنین شد، بنده برای غیر خدا عملی انجام نمی دهد، و به غیر او امید نداشته و از غیر او هراسی ندارد و به کسی غیر از خداوند طمع ندارد و این همان توکل است.

معنای توکل این است که

با عمق جان،

نه به لقلقه زبان،

این مهم را درک کنیم

که احدی غیر از خداوند متعال توان هیچ کاری را ندارد

و تنها مصدر و منبعی که

قادر مطلق و همیشگی است،

خداوند عزّ و جلّ است و بس.